5 - مرگ با شرافت (شهادت در راه خدا):
«و لا تقولوا لمن يقتل فى سبيلاللَّه اموات بل احياء و لكن لاتشعرون» بقره، 154
و به آنها كه در راه خدا كشته مىشوند مرده نگوييد بلكه آنان زندهاند ولى شما نمىفهميد .
6 - نپذيرفته شدن توبه در حال مرگ:
«و ليست التوبة للذين يعملون السيئات حتى اذا حضر احدهم الموت قال انى تبت الآن» نساء، 18
براى كسانى كه كارهاى بد را انجام مىدهند و هنگامى كه مرگ يكى از آنها فرا مىرسد مىگويند «الآن توبه كردم» توبه نيست .
7 - وصيّت به هنگام مرگ:
«كتب عليكم اذا حضر احدكم الموت ان ترك خيراً الوصية للوالدين و الاقربين...» بقره، 180
بر شما نوشته شده هنگامى كه يكى از شما را مرگ فرا رسد اگر چيز خوبى «مالى» از خود به جاى گذارده براى پدر و مادر و نزديكان بطور شايسته وصيت كنند .
8 - بشارت به اهل ايمان هنگام مرگ:
«الذين تتوفاهم الملئكة طيّبين يقولون سلام عليكم ادخلوا الجنة بما كنتم تعملون» نحل، 32
همانا كه فرشتگان «مرگ» روحشان را مىگيرد در حالى كه پاك و پاكيزهاند به آنها مىگويند سلام بر شما وارد بهشت شويد به خاطر اعمالى كه انجام مىداديد .
نظرات شما عزیزان: